Βόλτα στα γοητευτικά Αναφιώτικα της Αθήνας

Μια ανοιξιάτικη Κυριακή τι καλύτερο θα μπορούσαμε να προτείνουμε από μια βόλτα στα Αναφιώτικα. Μέσα σε όλο αυτό το τσιμέντο που περιβάλλει την πρωτεύουσα μια περιοχή της κάνει τη διαφορά. Τα γνωστά Αναφιώτικα της Πλάκας στη βορειοανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης!

Λευκά σπιτάκια, στενά σοκάκια, ντυμένα με βουκαμβίλιες και γιασεμιά ακριβώς κάτω από τον ιερό βράχο μοιάζουν κυριολεκτικά με πίνακα ζωγραφικής. Ήταν στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα που ο βασιλιάς Όθωνας ζήτησε την ανοικοδόμηση των ανακτόρων – σημερινή Βουλή των Ελλήνων. Ξακουστοί τεχνίτες ήρθαν τότε από την Σαντορίνη και την Ανάφη μαζί με τις οικογένειές τους. Αυτοί αρχικώς κατοικούσαν στη περιοχή της Ζωοδόχου Πηγής στην Οδό Ακαδημίας, όπου το κράτος τους είχε διαθέσει κάποια μικρά οικόπεδα για να εγκατασταθούν οικογενειακώς και μονίμως. Σύντομα όμως οι τιμές των οικοπέδων και των κατοικιών ανέβηκαν υπερβολικά και καθώς οι εργάτες αυτοί δεν είχαν καμία πρόθεση να μετακινηθούν κάπου μακριά αποφάσισαν να εγκατασταθούν παράνομα στον Ιερό Βράχο. Εγκαταστάθηκαν σ αυτή τη μικρή γωνιά κάτω από την Ακρόπολη, φέρνοντας μαζί τους την αύρα του Αιγαίου.

Έτσι, τόσο απλά και ήσυχα χτίστηκε η εν λόγω συνοικία με μια κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική που παραμένει αναλλοίωτη στον χρόνο. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 χτίστηκε προσφυγική συνοικία με παραπήγματα στα ανατολικά των Αναφιώτικων εμπλουτίζοντας την σύνθεση του πληθυσμού. Τη δεκαετία του 1950 τμήμα της συνοικίας κατεδαφίστηκε στα πλαίσια ανασκαφών. Την δεκαετία του 1980 απαλλοτριώθηκε περίπου το 1/3 της συνοικίας προς τα τείχη από το υπουργείο Πολιτισμού ώστε να αποκαλυφθεί ο αρχαίος Περίπατος.

Βόλτα στα Αναφιώτικα

Τα επόμενα χρόνια η περιοχή μαζί με την Πλάκα αναβαθμίστηκε σημαντικά και σήμερα παραμένουν μόνο 45 οικήματα τα οποία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα. Τα οικήματα έχουν επιφάνεια από 8 έως 36 τ.μ. Οι κάτοικοι των Αναφιώτικων σήμερα είναι 65 και ανάμεσά τους 4 παιδιά. Ίσως είναι το μοναδικό νησί που δεν θα χρειαστείτε ούτε καράβια ούτε αεροπλάνα για να πάτε. Αρκεί ένα και μόνο ένα εισιτήριο για το μετρό με το οποίο θα κατεβείτε στη στάση «Ακρόπολη».

Τα Αναφιώτικα θα σας ξετρελάνουν σίγουρα!! Εκτός από τα ασβεστωμένα σοκάκια, τους βασιλικούς και τις γλαστρούλες στις αυλές των σπιτιών της συνοικίας, το βλέμμα σας θα προσελκύσουν τα όμορφα καφενεδάκια με τις πολύχρωμες ψάθινες καρέκλες. Αν κουραστείτε, μπορείτε να ξαποστάσετε στα σκαλοπάτια με τα ethnic μαξιλάρια που υπάρχουν και στολίζουν και αυτά με τη σειρά τους το συνοικισμό. Μην αντισταθείτε σε έναν ελληνικό καφέ, τσάι ή ένα γλυκό του κουταλιού. Θα συνεισφέρει και αυτό στην καλή διάθεση κατά το ταξίδι σας στο νησί της πόλης.

Μετά από τον περίπατό σας στα Αναφιώτικα ολοκληρώστε τη βόλτα σας απολαμβάνοντας τη θεϊκή τους θέα. Όσο και αν το μυαλό σας βρίσκεται σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί με θέα το Αιγαίο και οι αισθήσεις σας αρνούνται να επανέλθουν στην πραγματικότητα της πόλης, επιστρέψτε ξανά και ομαλά σε αυτήν με έναν τρόπο. Ίσως τον καλύτερο… Ακολουθήστε στο τέλος του περιπάτου κάποια ασβεστωμένα σκαλοπατάκια που οδηγούν στο υψηλότερο σημείο της περιοχής. Το μπλε του πελάγους μπορεί να μην εμφανιστεί αλλά θα ξεπεταχτεί μπροστά σας ο Λυκαβηττός και «στο πιάτο σας» όλο το λεκανοπέδιο. Άλλωστε, κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα… και εμείς συμπληρώνουμε τη μαγεία…

Αποφράξεις Αθήνα

Από όλα τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μια παλιά συνοικία των Αθηνών. Έτσι παλιό παραμένει σίγουρα και το αποχετευτικό της δίκτυο. Είναι λοιπόν πολύ βασικό να λειτουργεί ομαλά και σωστά διότι η περιοχή προσελκύει κόσμο όλες τις εποχές του χρόνου, ανάμεσά τους φυσικά και πολλούς τουρίστες. Επιβάλλεται να λειτουργεί σωστά για να διευκολύνεται η πρόσβαση σε όλους.

Η εταιρεία Αποφράξεις Αθήνα, αναλαμβάνει με επιτυχία αυτό το δύσκολο για τους άλλους έργο, τις τελευταίες 4 δεκαετίες. Είναι άκρως εξειδικευμένη σε θέματα απόφραξης. Επιπλέον, εξοπλισμένη με τα καλύτερα μηχανήματα της αγοράς και το καταλληλότερο προσωπικό. Η Αποφράξεις Αθήνα λειτουργούν 7 ημέρες την εβδομάδα και ολόκληρο το 24ωρο. Εξυπηρετούν όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής και θα βρεθούν στο χώρο σας 15 λεπτά αφού καλέσετε στο τηλεφωνικό της κέντρο. Αποφράξεις Αθήνα και η ζωή στην πόλη κυλάει όμορφα!!

Πηγή: wikipedia

Αθήνα – Ποτάμια – Ρέματα

Αθήνα – Ποτάμια – Ρέματα. Η Αθήνα είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου. Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουμε πώς ήταν η παλιά Αθήνα; Μία από τις πιο πλούσιες συνοικίες της είναι το Κολωνάκι. Περιοχή του κέντρου που συγκέντρωνε και συνεχίζει να συγκεντρώνει όλη την «αφρόκρεμα» της πρωτεύουσας. Η οδός Βουκουρεστίου είναι κεντρικός δρόμος της περιοχής, ξακουστός και φημισμένος ενώ η ιστορία του, πλούσια και περιπετειώδης!

Στο πέρασμα των χρόνων άλλαξε πολλές φορές ονομασία και επιβεβαίωσε ότι η πολιτική συγκυρία και τα συμφέροντα παραμένουν πάντα πιο ισχυρά από την παράδοση. Πριν από την χάραξη του δρόμου περνούσε από εκεί ο «Χεζοπόταμος» που παρέπεμπε κατευθείαν στην έλλειψη αποχετευτικού δικτύου. Ο κακόηχος ποταμός κατέληγε στο ρέμα του Βοϊδοπνίχτη που βρισκόταν στη σημερινή Σταδίου! Όπως ήταν φυσικό οι μεγαλοαστοί που κατοίκησαν στην περιοχή ήθελαν να αποκαταστήσουν τη φήμη της γειτονιάς τους και υποδέχτηκαν με ανακούφιση την απόφαση των αρχών το 1914 να δώσουν την ονομασία «Βουκουρεστίου».

Η οδός Βουκουρεστίου

Ο δρόμος πήρε το όνομα του μετά την υπογραφή από τον Ελευθέριο Βενιζέλο της συνθήκης του Βουκουρεστίου (Ιούλιος-Αύγουστος 1913), με την οποία ενσωματώθηκαν επισήμως στην Ελλάδα οι απελευθερωθείσες κατά τους Βαλκανικούς πολέμους περιοχές της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Τότε το Δημοτικό Συμβούλιο θέλησε να τιμήσει τους φίλους Ρουμάνους και την ελληνική παροικία που είχε στα χέρια της το εμπόριο και την πολιτιστική ζωή στο Βουκουρέστι. Η παλαιότερη ονομασία της οδού ήταν «Αγχεσμού». Το όνομά της το όφειλε σ’ ένα λοφίσκο που βρισκόταν στο Λυκαβηττό (η χαμηλότερη ΒΑ κορυφή). Εκεί στην συμβολή με την Πανεπιστημίου είχε εγκατασταθεί το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας!

Όμως αυτός δεν ήταν ο μοναδικός ποταμός στην Αθήνα… Τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν κάτω από τους δρόμους της Αθήνας.

Αθήνα – τα ποτάμια και τα ρέματα σήμερα…

Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κ και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50). Που χάθηκαν; Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες που για πολλοστή φορά βιώνουμε….

Αθήνα – τα ποτάμια και τα ρέματα παλαιότερα…

Ο Ιλισός, ήταν το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα Ξεκινούσε από τον Υμηττό, για να καταλήξει στην θάλασσα. Παλιά ήταν ανοικτό. Σήμερα, κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως, κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας (μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο), συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στη θάλασσα. Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό, ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών, όπου τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια, τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα Ελευσίνια, όσο και με Διονυσιακές τελετουργίες. Από το ιερό, αυτό, ποτάμι το μόνο που απομένει σήμερα εμφανές είναι η στεγνή και χορταριασμένη κοίτη του, δίπλα στην οποία είναι χτισμένη η Αγία Φωτεινή του Ιλισού.

Στον Ιλισό χυνόταν ο Ηριδανός που ξεκινούσε από τον Λυκαβηττό και κατέβαινε από το Κολωνάκι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, ανακαλύφθηκε η αρχαία κοίτη του. Ο ποταμός συνεχίζει στις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού, στην Αρχαία Αγορά και καταλήγει στον Κεραμεικό. Την κοίτη του Ηριδανού συνάντησε το Μετρό και στο Μοναστηράκι, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα τους υπεύθυνους, καθώς το ποτάμι φούσκωσε κάποιες φορές επικίνδυνα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Ακόμα και σήμερα, ο υπόγειος ποταμός κατεβάζει 20-30 κυβικά νερού την ώρα, ενώ τις βροχερές μέρες το νερό υπερδιπλασιάζεται και από τα νερά του πλημμυρίζει η Ποικίλη Στοά και η Αρχαία Αγορά….

Από τα Τουρκοβούνια ξεκινούσε ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χειμάρρους της Αθήνας, που έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνης, κατέληγε στην πλατεία Βάθης. Το Παγκράτι και τον Βύρωνα διέσχιζαν ο Αλασσώνας και το ρέμα «Πήδημα της Γριάς» αντίστοιχα. Στο Φάληρο χύνονταν ο Βουρλοπόταμος (ή Ξηροτάγαρος) και το ρέμα της Πικροδάφνης. Το ρέμα του Ποδονίφτη κυλάει κάθετα τους δήμους Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης και Ν. Ιωνίας, διασχίζει υπόγεια τη Λεωφόρο Κηφισίας καταλήγοντας στον Κηφισό….

Τα προβλήμα από πλημμύρες στην Αθήνα από τα μπαζωμένα ποτάμια και ρέματα

Οι πανεπιστημιακές μελέτες συγκρίνουν την σημερινή τσιμεντούπολη με τις παλαιότερες διαμορφώσεις της, όπου γεωργικές εκτάσεις, χωράφια και ποτάμια διέσχιζαν τη γη. Η εικόνα των πανάρχαιων ποταμών που πότιζαν την Αθήνα και απορροφούσαν τα νερά της βροχής έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Έτσι, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, λόγω των επιχωματώσεων και των αλλοπρόσαλλων οικιστικών σχεδίων, τα υπόγεια ποτάμια «φουσκώνουν» και πλημμυρίζουν ολόκληρες περιοχές υπενθυμίζοντάς μας την μακραίωνη ύπαρξή τους και χλευάζοντας τις όποιες (εκ μέρους μας) προσπάθειες εξαφάνισής τους. Λογικό εφόσον μπαζώθηκαν 800 χιλιόμετρα ρεμάτων συνολικά σε όλη την Αττική.

Εν τω μεταξύ πολλά ατυχήματα έχουν συμβεί εξαιτίας του μπαζώματος των ρεμάτων… Το 1852, με μια ισχυρή καταιγίδα ο Βοϊδοπνίχτης φούσκωσε με αποτέλεσμα η Αθήνα να κοπεί στα δύο. Η γέφυρα που υπήρχε εκεί παρασύρθηκε όπως και άλλη μία που βρισκόταν στο ύψος του Αρσακείου.

Σήμερα τα προβλήματα αυτά είναι ακόμα πιο έντονα. Σε πολλά κτίρια κατά μήκος του δρόμου αντλούνται ακόμα νερά και είναι λογικό εφ όσον οι περισσότεροι δρόμοι κρύβουν από κάτω ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι! Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στη θάλασσα ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά….

Τα πλημμυρικά φαινόμενα που συχνά πυκνά σημειώνονται στο λεκανοπέδιο της Αττικής δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία» αλλά οφείλονται σε όλη αυτή τη στρεβλή ανάπτυξη. Εδώ συμβάλλει και το γεγονός ότι τα αποχετευτικά δίκτυα της πόλης είναι πολύ παλιά και δεν συντηρούνται όπως πρέπει.

Αποφράξεις Αθήνα

Η εταιρεία Αποφράξεις Αθήνα δραστηριοποιείται στο χώρο των αποφράξεων σχεδόν μισό αιώνα. Εξοπλισμένη με τα καλύτερα ηλεκτροκίνητα και πιεστικά μηχανήματα και με ένα προσωπικό άρτια εκπαιδευμένο αναλαμβάνει να δώσει οριστική λύση σε κάθε πρόβλημα. Λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, ολόκληρο το χρόνο, Κυριακές και αργίες. Βρίσκεται στο χώρο σας 15 λεπτά αφού καλέσετε στο τηλεφωνικό της κέντρο, πρόθυμη πάντα να σας εξυπηρετήσει.

Είναι πολύ σημαντικό να προγραμματίσετε σήμερα κιόλας μια επιθεώρηση του αποχετευτικού σας δικτύου ώστε να προλάβετε τυχόν μελλοντικά προβλήματα. Τα πλημμυρισμένα φρεάτια και αποχετεύσεις είναι επικίνδυνα και πολλά ατυχήματα αποδίδονται σε αυτά. Τα στάσιμα νερά επίσης είναι κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.

Η Αποφράξεις Αθήνα με τη χρήση κάμερας υψηλής ευκρίνειας εντοπίζει που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα και αναλαμβάνει να το επιδιορθώσει. Καλέστε την σήμερα κιόλας, εμπιστευθείτε την και αναθέστε της την τακτική συντήρηση της αποχέτευσής σας. Σίγουρα θα μείνετε απόλυτα ικανοποιημένοι και θα ξενοιάσετε μια για πάντα!

Πηγή: Μηχανή του Χρόνου

Αθήνα: Μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου

Στην Αρχαία Ελλάδα η πόλη αναφερόταν στον πληθυντικό αριθμό: «Ἀθῆναι» . Ο λόγος είναι ότι αποτελούσε έναν συνοικισμό διάσπαρτων δήμων της Αττικής, τους οποίους σύμφωνα με το μύθο, συνένωσε ο μυθικός βασιλιάς Θησέας. Το 19ο αιώνα το όνομα αυτό επανήλθε ως το επίσημο όνομα της πόλης. Το 1979, με την εγκατάλειψη της καθαρεύουσας, το όνομα «Αθήνα» καθιερώθηκε ως το επίσημο. Εν τούτοις, συχνή παραμένει η χρήση του πληθυντικού στην γενική πτώση. Πολλές φορές λέμε «των Αθηνών», ιδίως στον γραπτό λόγο ή σε ονομασίες ιδρυμάτων, όπως η «Ακαδημία Αθηνών» και το «Πανεπιστήμιο Αθηνών».

Η Αθηνα στέφεται πρωτεύουσα της Ελλάδας το 1834 καθώς είναι και η μεγαλύτερη πόλη της. Βρίσκεται στο νομό Αττικής, στην ανατολική Στερεά Ελλάδα. Είναι από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου, με την επίσημα καταγεγραμμένη ιστορία της να φθάνει ως το 3.200 π.Χ.

Αθήνα –  «το λίκνο του δυτικού πολιτισμού»

Η Αρχαία Αθήνα, ήταν ένας οικισμός πάνω στην Ακρόπολη. Εξελίχθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. σε μία πανίσχυρη πόλη-κράτος, που αναπτύχθηκε παράλληλα με το λιμάνι της, το οποίο αρχικά ήταν το Φάληρο και αργότερα ο Πειραιάς. Υπήρξε, κατά την κλασική εποχή, κέντρο των τεχνών, της γνώσης και της φιλοσοφίας, έδρα της Ακαδημίας του Πλάτωνα και του Λυκείου του Αριστοτέλη. Αναφέρεται παγκοσμίως ως γενέτειρα της δημοκρατίας. Συχνά, η Αθήνα, όπως και γενικότερα η Ελλάδα, χαρακτηρίζεται ως «λίκνο του δυτικού πολιτισμού», ενώ άλλες φορές, ο τίτλος αυτός αποδίδεται στην Μεσοποταμία.

Η κληρονομιά της κλασικής εποχής είναι ακόμη φανερή στην πόλη, εκπροσωπούμενη από αρχαία μνημεία και έργα τέχνης, με γνωστότερο όλων τον Παρθενώνα, που θεωρείται εμβληματικό μνημείο του αρχαίου Δυτικού πολιτισμού. Στην πόλη διατηρούνται ακόμη Ρωμαϊκά και Βυζαντινά μνημεία, καθώς και ένας μικρός αριθμός Οθωμανικών μνημείων. Στην Αθήνα επίσης εκτός από την Ακρόπολη, βρίσκονται δύο Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και η μεσαιωνική Μονή Δαφνίου. Αξιοθέατα της νεότερης εποχής, χρονολογούμενα από την καθιέρωση της Αθήνας ως πρωτεύουσας του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους το 1834, περιλαμβάνουν:

τη Βουλή των Ελλήνων (19ος αιώνας) και την Τριλογία, δηλαδή ένα σύνολο τριών κτηρίων: την Εθνική Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο και την Ακαδημία.

Αθήνα 1896

Η Αθήνα επίσης, ήταν η πόλη που φιλοξένησε τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896. Εκατόν οχτώ χρόνια αργότερα, διοργάνωσε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Στην πόλη επίσης βρίσκονται το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή στον κόσμο αρχαίων ελληνικών αρχαιοτήτων, καθώς και το νέο Μουσείο Ακρόπολης.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, η πόλη της Αθήνας η οποία συμπίπτει με την Περιφέρεια της Αττικής είναι αυτή τη στιγμή η 7η πολυπληθέστερη πόλη στην Ευρώπη! Επομένως είναι το κέντρο της οικονομικής, βιομηχανικής, πολιτικής και πολιτισμικής ζωής της Ελλάδας.

Η Αθήνα του σήμερα

Καθημερινά εκατομμύρια κόσμος ζει και κινείται στο κέντρο της Αθήνας και στα περίχωρά της. Από την πόλη των Αθηνών περνάει επίσης ετησίως και ένας πολύ μεγάλος αριθμός τουριστών.
Έτσι, καταλαβαίνουμε όλοι την ανάγκη του να λειτουργούν στην πόλη τέλεια τα πάντα.

Γι αυτό το σύστημα δημόσιων μεταφορών της Αθήνας αποτελείται από ένα δίκτυο λεωφορείων και τρόλεϊ. Το δίκτυο των λεωφορείων διαθέτει θερμικά οχήματα (ντιζελοκίνητα και φυσικού αερίου), καθώς και ηλεκτροκίνητα τρόλεϊ. Υπάρχουν ακόμα και μέσα σταθερής τροχιάς (μετρό, προαστιακός σιδηρόδρομος και τραμ).Το νέο δίκτυο του τραμ συνδέει το κέντρο της Αθήνας (πλατεία Συντάγματος) με τη Βούλα και το Νέο Φάληρο μέσω δύο διασταυρούμενων γραμμών. Αναμένεται η επέκτασή του προς Πειραιά (και μελλοντικά προς Κερατσίνι και Πέραμα), ενώ νέες γραμμές είναι υπό μελέτη. Ο προαστιακός σιδηρόδρομος συνδέει το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος με τον Σταθμό Λαρίσης, τον Πειραιά και το Κιάτο. Μελλοντικά θα επεκταθεί προς τη Θήβα, την Χαλκίδα, τη Ραφήνα, το Λαύριο και το Ξυλόκαστρο.
Εν τω μεταξύ, ας ρίξουμε μια ματιά στην ανάπτυξη της πόλης στα χρόνια που ακολούθησαν η οποία είναι εξίσου σημαντική για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της.

Ηλεκτροφωτισμός και ενέργεια

Ο αρχικός φωτισμός της πόλης ήταν με δαδιά, λυχνάρια και φανάρια του λαδιού. Διατηρήθηκε έτσι μέχρι και τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση από την τουρκοκρατία. Το 1835 κρεμάστηκαν φανάρια λαδιού στα κεντρικά σημεία της πόλης, που αρχικά ήταν 5-10 και το 1850 έφτασαν τα 200. Τα φανάρια αυτά αντικαταστάθηκαν με λάμπες πετρελαίου, τις οποίες το 1862 αντικατέστησε το φωταέριο ενώ το 1866 τα φανάρια φωταερίου έφτασαν τα 1.000. Ο φωτισμός της Αθήνας με ηλεκτρισμό άρχισε το 1889. Το πρώτο εργοστάσιο ηλεκτρισμού ήταν στη γωνία Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, που έδωσε φως στις πλατείες Συντάγματος και Ομόνοιας και στο σπίτι του προέδρου της ηλεκτρικής εταιρείας Α. Μελά. Μετά από δυο χρόνια το εργοστάσιο μεταφέρθηκε ανάμεσα στο τετράγωνο μεταξύ των οδών Αριστείδου και Αιόλου με νέα μηχανήματα που αύξησαν την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

Το εργοστάσιο ηλεκτρισμού στο Νέο Φάληρο

Με την αύξηση του πληθυσμού και τη διάδοση του ηλεκτρισμού, το 1902 έγινε μεγαλύτερο εργοστάσιο στο Ν. Φάληρο, που έδινε φως στην Αθήνα, στον Πειραιά και στα προάστια. Η παραγωγή ήταν τόσο μεγάλη, με αποτέλεσμα να ηλεκτροδοτηθεί ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος Αθήνας και Πειραιά. Ηλεκτροφωτίστηκαν οι δρόμοι και οι πλατείες σε συνδυασμό με το φωταέριο, που φώτιζε ακόμη την πόλη. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Αθήνα φωτιζόταν μόνο στο κέντρο και από ηλεκτρικές λάμπες. Μετά το 1917 ηλεκτροφωτίστηκαν οι συνοικίες με λάμπες που έπαιρναν φως από τα σπίτια και μετά έγινε εγκατάσταση δικτύου ηλεκτροφωτισμού στους δρόμους και στις πλατείες. Τότε όμως το εργοστάσιο στο Ν. Φάληρο δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας μεγαλούπολης και πολλοί ιδιώτες έφτιαξαν μικρά εργοστάσια ηλεκτρικής παραγωγής.

Η Γενική Ηλεκτρική Εταιρεία, που ιδρύθηκε το 1926, έκτισε νέο εργοστάσιο στο Κερατσίνι, που λειτούργησε το 1929 και ενίσχυσε και το εργοστάσιο του Ν. Φαλήρου αγοράζοντας και τα μικρά εργοστάσια των ιδιωτών. Μετά την απελευθέρωση από την ιταλογερμανική κατοχή, τα δυο εργοστάσια έφεραν και άλλες ηλεκτρογεννήτριες για να αυξήσουν την παραγωγή.

Τηλεφωνία

Ο τηλέγραφος έγινε γνωστός στην Αθήνα το 1859. Μετά την εφεύρεση του Μπελ, η Αθήνα και ο Πειραιάς είχαν δίκτυο τηλεφωνικής επικοινωνίας. Το 1896, τα πρώτα γραφεία τηλεφώνων ήταν, ένα στο ταχυδρομείο Αθήνας και το άλλο στο ταχυδρομείο του Πειραιά. Το 1908 εκπαιδεύτηκαν οι πρώτες Ελληνίδες τηλεφωνήτριες από μια Ελβετίδα και το 1926 έγινε η πρώτη σύνδεση Αθήνας-επαρχιών. Το 1930, έγινε σύμβαση με τη γερμανική εταιρεία «Ζίμενς και Χάλσκε», που ανάλαβε να φτιάξει εγκαταστάσεις για την επικοινωνία των κατοίκων της πόλης και της πόλης με τις επαρχίες. Το 1941, η πόλη είχε 42.700 γραμμές, που όμως έπαθαν πολλές ζημιές κατά τη διάρκεια της κατοχής και επισκευάστηκαν αργότερα. Σήμερα η πόλη διαθέτει σύγχρονη ψηφιακή υποδομή και συνδέεται τηλεφωνικά με την υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο.

Ύδρευση

Το αρχαιότερο υδραγωγείο στην Αθήνα είναι εκείνο του Αδριανού. Άρχισε να κατασκευάζεται το 130 μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό και ολοκληρώθηκε το 150 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Πίο Αντώνιο. Αργότερα όμως η δεξαμενή καταστράφηκε από τις επιδρομές εχθρών.

Μετά τη φυγή των Τούρκων, η κυβέρνηση της χώρας αντιμετώπισε και το βασικό αυτό πρόβλημα της ύδρευσης. Με έρανο που έγινε επισκεύασε το υδραγωγείο. Όμως λόγω της αύξησης του πληθυσμού, μετά από πολλές προτάσεις για γεωτρήσεις και μεταφορά νερών, αποφασίστηκε το 1892 να γίνει τεχνητή λίμνη στο Μαραθώνα. Την πρόταση αυτή την έκανε ο Εδουάρδος Καλενέκ. Έτσι, το έτος 1926 το δημόσιο της Ελλάδας και η εταιρεία Ούλεν έκαναν συμφωνία για τη λίμνη αυτή, που θα έδινε νερό στην πρωτεύουσα.

Το φράγμα του Μαραθώνα

Τον Μάιο του 1931 είχαν κατασκευαστεί το φράγμα, ο αγωγός, τα διυλιστήρια και για πρώτη φορά στις 3 Ιουνίου η Αθήνα πήρε νερό από τη λίμνη. Με το φράγμα του Μαραθώνα λύθηκε ως ένα σημείο το πρόβλημα της ύδρευσης της Αθήνας. Αργότερα όμως, με την ολοένα και μεγαλύτερη ανάπτυξη της πόλης, η ποσότητα του νερού της τεχνητής λίμνης δεν ήταν αρκετή για την ύδρευση της πρωτεύουσας. Εκτελέστηκαν έργα ύδρευσης από τη λίμνη Υλίκη, αλλά και πάλι το πρόβλημα ύδρευσης δε λύθηκε. Γι’ αυτό προτάθηκε η λύση του Μόρνου. Έτσι τo 1979 κατασκευάστηκε το φράγμα του Μόρνου κοντά στο Λιδωρίκι της Φωκίδας και τροφοδότησε την Αθήνα με νερό.

…και Αποχέτευση στην Αθήνα

Την εποχή της τουρκοκρατίας υπήρχε μόνο ο υπόνομος της οδού Άρεως. Αργότερα, το 1838, άρχισε η κατασκευή μικρών υπονόμων στο κέντρο της πόλης που τελείωσε το 1840. Το 1858 έγινε συστηματική κατασκευή υπονόμου στη Σταδίου και στη συνέχεια στους άλλους κεντρικούς δρόμους. Δημιουργήθηκε έτσι δίκτυο υπονόμων μόνο για το 118 της πόλης, ενώ το υπόλοιπο είχε υπονόμους που άδειαζαν στα γύρω περιβόλια. Αποτέλεσμα ήταν οι επιδημίες τύφου, δυσεντερίας και άλλων παθήσεων, που έκαναν τον κόσμο να υποφέρει. Επίσης οι συχνές πλημμύρες, που προκαλούσαν ζημιές στην πόλη, όπως το 1896, όπου πνίγηκαν 17 άτομα. Τότε Έλληνες και ξένοι τεχνικοί έφτιαξαν σχέδιο για τον κανονισμό της κοίτης του Κηφισού και Ιλισού. Μετά το 1925 ο Δήμος κατασκεύασε αποχετευτικά έργα και υποχρέωσε τους ιδιώτες να φτιάξουν στεγανούς βόθρους.

Με τις μελέτες που έκανε ο Ιταλός Φαντόλι, ανατέθηκε η εκτέλεση αποχετευτικών έργων στην «Υδρέξ», Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Υπονόμων. Η εταιρεία αυτή έκανε διάφορα σημαντικά έργα μέχρι τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο τα οποία συνεχίστηκαν και μετά την απελευθέρωση. Το 1950 ιδρύθηκε ο Ο.Α.Π., Οργανισμός Αποχέτευσης Περιοχής Πρωτεύουσας, για τη συντήρηση και εκμετάλλευση του δικτύου που υπήρχε και αυτού που θα κατασκεύαζε.

Ο οργανισμός άρχισε να λειτουργεί το 1954 και συνεχίζει και σήμερα. Έφτιαξε τον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό από τέρμα Πατησίων και μέχρι τη Ν. Κοκκινιά, που σταμάτησε έτσι την αποχέτευση των ακαθαρσιών στο Ν. Φάληρο. Παρόλα αυτά δεν έχει ολοκληρωθεί το σύστημα αποχέτευσης της πρωτεύουσας και των προαστίων. Με τις δυνατές βροχές το κέντρο της πόλης πλημμυρίζει και σε ορισμένες συνοικίες σημειώνονται αρκετές καταστροφές σε σπίτια και καταστήματα. Σ αυτό το σημείο, αξίζει να σημειώσουμε πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη μιας καλής εταιρείας αποφράξεων.

Αποφράξεις Αθήνα

Η εταιρεία Αποφράξεις Αθήνα, λειτουργεί εδώ μισό αιώνα. Κινείται καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας, πρόθυμη πάντα να εξυπηρετήσει όταν της ζητηθεί. Ο στόλος των οχημάτων της είναι εξοπλισμένος με τα πιο σύγχρονα εργαλεία και μηχανήματα… πιεστικά, ηλεκτροκίνητα και ριζοκοπτικά, τελευταίας γενιάς. Επιπλέον, όλα της τα συνεργεία απαρτίζονται από άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό.

Με την εταιρεία Αποφράξεις Αθήνα επιτυγχάνουμε καθημερινά καθαρές αποχετεύσεις και ομαλή λειτουργία των φρεατίων και των αγωγών. Αναλαμβάνει αντλήσεις υδάτων από κάθε χώρο καθώς και μηνιαίες συντηρήσεις αποχετευτικών δικτύων. Η Αποφράξεις Αθήνα βρίσκεται κοντά σας, 7 ημέρες την εβδομάδα, ολόκληρο το 24ωρο, Κυριακές, γιορτές και αργίες. Είναι σε θέση να βρίσκεται δίπλα σας μέσα σε 15’ απαλλάσσοντας σας από οποιοδήποτε πρόβλημα απόφραξης. Εγγύηση των Αποφράξεων Αθήνα αποτελούν φυσικά οι εκατοντάδες ευχαριστημένοι Αθηναίοι πελάτες της!